குருசேத்திரத்தில்
தலைகளைத் தவிர
அத்தனையும் இழக்கபட்டும்
முடிவின்றி தொடர்கிறது
வாழ்வுக்கான போர்
சில தருணங்களில் முதுகில்
மட்டுமில்லாமல் மனங்களிலும்
இறக்கப்படுகின்றன
துரோக அம்புகள்..
என் காயங்களில் கொப்பளிக்கும்
நினங்களின் சூட்டில் சுவையாற்றுகின்றன எதிரிகளின்
கத்திகள் ..
புதைந்து போன என் தேரின் சக்கரங்களை சிதைத்தழித்து விடவென்று முன்னேறுகின்றன
கொடுங்கரிகள்…
ஓ !
இப்போதுதான்
ஞாபகம்
வருகிறது
யுத்தம் ஆரம்பித்து
இருபத்துநான்கு
வருடங்களாகியும்
இன்னமும்
ஒலிக்கவில்லை
எனக்கான கீதை மட்டும் .
